Αθλητική Ενημέρωση

Οι δύο πιο επιτυχημένοι προπονητές που έχει βγάλει ποτέ η Χώρα των Βάσκων, έχουν διανύσει μια εκπληκτική πορεία στο υψηλό επίπεδο. Ήρθε η ώρα να την κοιτάξουμε σε βάθος.

Όταν ακούει κανείς «ποδόσφαιρο στη Χώρα των Βάσκων», αυτομάτως του έρχονται στο μυαλό δύο ομάδες. Η Αθλέτικ Μπιλμπάο και η Ρεάλ Σοσιεδάδ. Με αυτές, συνδέονται οι δύο προπονητές με την πιο επιτυχημένη πορεία που έχει αναδείξει η περιοχή αυτή της Ισπανίας. Ο Ουνάι Έμερι και ο Ερνέστο Βαλβέρδε.

Ο πρώτος, που έχει πλέον επονομαστεί «Mr. Europa League», θήτευσε στη Σοσιεδάδ ως παίκτης από το 1996 ως το 2000, ενώ το «Μυρμήγκι», όπως έμεινε γνωστός ο δεύτερος, αγωνίστηκε για μόλις ένα χρόνο στην Αθλέτικ, από το 1996 ως το 1997, προερχόμενος μάλιστα από την Μπαρτσελόνα, με την οποία είχε στεφθεί πρωταθλητής Ευρώπης το 1992 (είχε περάσει μια εξαετία στους «μπλαουγκράνα» από το 1990 έως το΄96). Αμφότεροι θα έγραφαν ιστορία στους πάγκους, συλλέγοντας τίτλους και διακρίσεις.

Ουνάι Έμερι, ο άνθρωπος που δεν έβαλε τα όνειρα σε πλειστηριασμό!

Ο μεν Έμερι, άρχισε την προπονητική του καριέρα από την άσημη Λόρκα Ντεπορτίβα τον Δεκέμβριο του 2004, από όπου έφυγε ενάμισι χρόνο αργότερα τον Ιούνιο του 2006, έχοντας μόλις 4 παιχνίδια στον πάγκο της. Ακολούθησαν η Αλμερία και η Βαλένθια, βγάζοντας την τελευταία στο Champions League στις αρχές της περασμένης δεκαετίας, με την πρώτη φορά να είναι τη σεζόν 2010-2011, φτάνοντας ως την φάση των «16», ενώ την αμέσως επόμενη χρονιά, προκρίθηκε ξανά στους ομίλους της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης, αλλά συνέχισε στο Europa League, όπου έφτασε μέχρι τα ημιτελικά.

Μετά από ένα αποτυχημένο πέρασμα από τη Σπαρτάκ Μόσχας, το 2013 επέστρεψε στην Ισπανία για λογαριασμό της Σεβίλλης, όπου έμελλε να γράψει το όνομά του με χρυσά γράμματα στην ιστορία των Κυπέλλων Ευρώπης. Και αυτό διότι κατέκτησε τρεις συνεχόμενες φορές το Europa League με τους Ανδαλουσιανούς (2014, 2015, 2016), κάτι που τον έχει καταστήσει «μετρ» της διοργάνωσης. Ακολούθησε η Παρί Σεν Ζερμέν των Καταριανών, όπου του ανατέθηκε μια ομολογουμένως δύσκολη δουλειά: Η κατάκτηση του Champions League. Όχι μόνο δεν το πέτυχε, αλλά βίωσε και την πιο δύσκολη βραδιά της καριέρας του, το 6-1 από την Μπαρτσελόνα στο Καμπ Νου στους «16» (έχοντας μάλιστα προβάδισμα 4-0 από το πρώτο ματς στο Παρίσι).

Μετά το Παρίσι, ήρθε το Λονδίνο. Η Άρσεναλ, τον προτίμησε ως τον ιδανικό διάδοχο στη «μετά- Βενγκέρ» εποχή και μάλιστα πήγε να γράψει για άλλη μια φορά ιστορία. Το 2019, έφτασε στον τελικό του Europa League στο Μπακού, όπου στόχευε στην τέταρτη κατάκτηση. Αυτός όμως που χαμογέλασε ήταν ο Μαουρίτσιο Σάρι που προπονούσε την Τσέλσι, η οποία πήρε το τρόπαιο τότε για δεύτερη φορά στην ιστορία της (4-1 το σκορ του τελικού).

Απογοητευμένος από αυτή την αποτυχία, ανέλαβε την τεχνική ηγεσία της Βιγιαρεάλ. Με το «κίτρινο υποβρύχιο» θα πετύχαινε τελικά να μείνει στην ιστορία ως ο «Mr. Europa League», κατακτώντας το 2021 τον τίτλο, απέναντι στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ του Όλε Γκούναρ Σόλσκιερ, σε έναν δραματικό τελικό στο Γκντανσκ της Πολωνίας, που έληξε ισόπαλος με 1-1 στην κανονική διάρκεια και την παράταση και κρίθηκε στα πέναλτι. Εκεί η ομάδα ευστόχησε και στα 11 πέναλτι που εκτέλεσε, με τον Νταβίντ ντε Χέα να αποδεικνύεται ο μοιραίος για τους «κόκκινους διαβόλους», καθώς είδε τον Χερόνιμο Ρούλι να αποκρούει και να χαρίζει τον τίτλο στη Βιγιαρεάλ.

Την επόμενη αμέσως σεζόν, ο Έμερι πήγε μαζί της στο Champions League, όπου έφτασε μέχρι τα ημιτελικά. Ωστόσο, το εμπόδιο της Λίβερπουλ αποδείχθηκε αδιαπέραστο και έτσι έχασε για μία ακόμη φορά την ευκαιρία να διεκδικήσει την «κούπα με τα μεγάλα αυτιά». Από το καλοκαίρι του 2022, βρίσκεται στην Άστον Βίλα, με την οποία διάγει μια πολύ καλή πορεία, όντας την στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές εντός της πρώτης εξάδας της Premier League και πρωτοπόρος του ομίλου της στο Europa Conference League (μάλιστα θεωρείται από τα φαβορί να το κατακτήσει). 

Ερνέστο Βαλβέρδε: Ο άνθρωπος που έκανε άρση… βαρέων βαρών!

Και πάμε στον Βαλβέρδε. Ο έτερος Βάσκος τεχνικός, ξεκίνησε την καριέρα του ως βοηθός του Γιουπ Χάινκες στην Αθλέτικ Μπιλμπάο, την οποία ανέλαβε το καλοκαίρι του 2003 ως πρώτος προπονητής μέχρι το 2005. Στη συνέχεια πήγε για μία τριετία στην Εσπανιόλ, προτού κατηφορίσει στα μέρη μας για να αναλάβει τον Ολυμπιακό.

Στον ένα χρόνο που έμεινε κατά την πρώτη του θητεία, πρόλαβε να γίνει σύνθημα στα χείλη των φιλάθλων των «ερυθρολεύκων», καθώς τους οδήγησε στο νταμπλ το 2009, παρουσιάζοντας ένα σύνολο που κατά γενική ομολογία έπαιζε το πιο ωραίο ποδόσφαιρο στην Ελλάδα. Κορυφαία στιγμή ήταν φυσικά ο τελικός του Κυπέλλου Ελλάδος εκείνης της χρονιάς απέναντι στην ΑΕΚ, όπου εκτελέστηκαν 29 πέναλτι, με τους Πειραιώτες να βγαίνουν νικητές στο τέλος (4-4 κανονική διάρκεια και παράταση, 15-14 στη διαδικασία των πέναλτι).

Μετά τον ΟΣΦΠ, βρέθηκε για ένα χρόνο στη Βιγιαρεάλ, με την οποία δεν κατάφερε και πολλά, με συνέπεια να επιστρέψει εκ νέου στο Λιμάνι, φέρνοντας μαζί του έναν παίκτη που έμελλε να εξελιχθεί σε σύμβολο της ομάδας, τον Νταβίντ Φουστέρ, ενώ εισηγήθηκε και την μεταγραφή ενός μεγάλου ταλέντου της εποχής, του Κέβιν Μιραλάς. Το 2011, έφτασε στο πρωτάθλημα, ενώ την επόμενη σεζόν πανηγύρισε ένα ακόμη νταμπλ. 

Το καλοκαίρι του 2012, πήρε την απόφαση να γίνει προπονητής της Βαλένθια, όπου δεν κατάφερε και πάρα πολλά. Έτσι, μετά από έναν χρόνο, επέστρεψε στην αγαπημένη του Αθλέτικ, στην οποία έμεινε έως το 2017. Παρότι πήρε μόνο ένα Σούπερ Καπ Ισπανίας, το ποδόσφαιρο που έπαιζε ήταν εξόχως ελκυστικό, κάτι που ανάγκασε την Μπαρτσελόνα να κινηθεί για χάρη του, καθώς έψαχνε τον αντικαταστάτη του πρωταθλητή Ευρώπης του 2015 και πρωτεργάτη της «Ρεμοντάδα» απέναντι στην Παρί, Λουίς Ενρίκε. Στους «μπλαουγκράνα» έμεινε για δύομισι χρόνια (ως τον Ιανουάριο του 2020), προπονώντας τα μεγαλύτερα ονόματα του παγκοσμίου ποδοσφαίρου (Μέσι, Σουάρεζ, Μπουσκέτς, Πικέ). Με τους Καταλανούς έφτασε δύο φορές σερί στην κατάκτηση του πρωταθλήματος (2018, 2019), αλλά στο Champions League έμελλε να γνωρίσει τους δύο πιο ταπεινωτικούς αποκλεισμούς στην ιστορία τους μέχρι τον επόμενο. Την πρώτη χρονιά από τη Ρόμα στο Ολίμπικο με την κεφαλιά του δικού μας Κώστα Μανωλά και την δεύτερη στο Άνφιλντ από την μετέπειτα πρωταθλήτρια Ευρώπης Λίβερπουλ με 4-0 (ανατρέποντας το 3-0 του Καμπ Νου). 

Αν και δύο χρόνια είχε μείνει χωρίς δουλειά, ανέλαβε τον Ιούλιο του 2022 εκ νέου την Αθλέτικ, με την οποία και αυτός βρίσκεται σε θέση που βγάζει στην Ευρώπη την επόμενη σεζόν. Το συμβόλαιό του με την τελευταία λήγει το φετινό καλοκαίρι. Μένει να δούμε αν θα συνεχίσει τις «υψηλές πτήσεις» και παραμείνει και άλλο στον πάγκο της.

Αυτή είναι η πορεία των δύο πιο πετυχημένων Βάσκων προπονητών όλων των εποχών. Με τα πάνω τους, τα κάτω τους, αλλά με μια κοινή συνισταμένη: Την θέληση να τα καταφέρουν. Και αυτή τους την έχει ξεπληρώσει η Ιστορία, όπως έγραψε ο Άλκης Αλκαίος και ερμήνευσε ο μεγάλος μας Δημήτρης Μητροπάνος.

Nικόλας Παχής