Αθλητική Ενημέρωση

Άπαπα τι τελικό είδαμε! Στο Κάουνας παίχτηκε ένας τελικός αντάξιος της φετινής χρονιάς της Euroleague γεμάτος ανάμεικτα συναισθήματα, συγκινήσεις, άγχος. Ένας τελικός, στον οποίο όλοι οι απανταχού μπασκετόφιλοι έμειναν με το στόμα ανοιχτό μέχρι και το κυριολεκτικά τελευταίο δευτερόλεπτο. Ένας τελικός ανάμεσα στις δύο καλύτερες ομάδες της Ευρώπης για φέτος. Ένας τελικός που δεν υπήρχε το ξεκάθαρο φαβορί και αουτσάιντερ. Και τελικά νικήτρια βγήκε η Ρεάλ Μαδρίτης, η οποία με ένα ασύλληπτο fade-away σουτ του Σέρχιο Γιουλ (τι πιο σύνηθες να πει κανείς) έκανε στα 3.1 δευτερόλεπτα του αγώνα το 78-79 και χάρισε στην ομάδα του Τσους Ματέο το βαρύτιμο τρόπαιο της φετινής Euroleague.

Στα του αγώνα, η πρώτη περίοδος ανήκε στον Ολυμπιακό, Η ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα δεν θύμιζε σε τίποτα την ομάδα που μπήκε στον αγώνα με την Μονακό (άστοχη και αγχωμένη). Αντιθέτως μπήκε με περίσσιο πάθος και μεγάλη ευστοχία έξω από την γραμμή των 6,75. Ο Αϊζάια Κάνααν, στο τελευταίο του παιχνίδι με την ομάδα του Ολυμπιακού τουλάχιστον για φέτος, μπήκε για ένα ακόμα παιχνίδι πολύ δυνατά και εύστοχα (21 πόντοι, ⅚ (!!) τρίποντα), όπου με τα τρίποντά του έδωσε το έναυσμα στους Πειραιώτες για αντεπίθεση. Επίσης θετικά ξεκίνησε το παιχνίδι και ο αρχηγός Κώστας Παπανικολάου (αντίθετα με το παιχνίδι της Παρασκευής), ενώ ο MVP του Ολυμπιακού Σάσα Βεζένκοφ (29 πόντοι, 2/8 τρίποντα) μπορεί να μην ήταν εύστοχος από την γραμμή του τριπόντου (ειδικά στο 1ο ημίχρονο), αλλά ήταν σχεδόν άχαστος στα σουτ εντός πεδιάς (9/13) με δύο ή τρία κιόλας “γκολ-φάουλ”. Από την άλλη, η ομάδα του Τσους Ματέο δεν μπήκε ιδιαίτερα καλά στο παρκέ, ενώ επέλεξε για δεύτερη συνεχόμενη φορά να βάλει τον 18χρονο Εντιαγέ στην αρχική πεντάδα. Ο Σενεγαλέζος forward πέτυχε στα 6 λεπτά παρουσίας του 3 πόντους με 1/1 τρίποντο, αλλά αντιμετώπισε τεράστια αμυντικά προβλήματα κόντρα στον Σάσα Βεζένκοφ. Έτσι ο κόουτς της Ρεάλ αποφάσισε πάλι να βάλει τον Μάριο Χεζόνια στην θέση 4, όπως ακριβώς έπραξε και κόντρα στην Μπαρτσελόνα. Η υποτονική εμφάνιση της Ρεάλ Μαδρίτης στο πρώτο δεκάλεπτο του τελικού σε συνδυασμό με την ζώνη “2-3” στην άμυνα που δεν ήταν αποτελεσματική, έφτασε το σκορ κάποια στιγμή στο -12 από τον Ολυμπιακό (24-12), ενώ η πρώτη περίοδος έληξε με ένα σερί 5-0 της Βασίλισσας (24-17). Πολύ σημαντικά ήταν επίσης τα 2 φάουλ των Φαλ και Μπολομπόι στο 1ο δεκάλεπτο του αγώνα, αφού είχαν να αντιμετωπίσουν το θηρίο, τον MVP ολόκληρου του Final Four Έντι Ταβάρες (13 πόντοι, 10 ριμπάουντ).

Στο δεύτερο δεκάλεπτο η Ρεάλ Μαδρίτης ισορρόπησε τον αγώνα, έκανε πιο ορθολογικές επιθέσεις και σε συνδυασμό με την νωθρή άμυνα των παικτών του Ολυμπιακού όχι μόνο ισοφάρισε, αλλά πέρασε κιόλας μπροστά στο σκορ (29-31). Ο Τσους Ματέο όντας ανικανοποίητος από τους Μούσα και Γκος, αποφάσισε να ρίξει από νωρίς στο παρκέ τον αειθαλή Φαμπιέν Κοζέρ (11 πόντοι, ⅗ τρίποντα) και τον Σέρχι Ροντρίγκεθ, όπου η παρουσία του καθ όλη τη διάρκεια του αγώνα (ιδιαίτερα στο 2ο ημίχρονο) ήταν εξαιρετική. Για αυτό άλλωστε βγήκε και MVP της αναμέτρησης. Στην αρχή του δεκαλέπτου μπήκε και ο Ταρίκ Μπλακ στο παρκέ, αφού Φαλ και Μπολομπόι είχαν ήδη από 2 φάουλ. Η αλήθεια είναι ότι στα 4 λεπτά παρουσίας του, ο Ταρίκ Μπλακ δεν πρόλαβε να κάνει τίποτα, παρά 2 φάουλ. Στην διάρκεια αυτής της περιόδου τα “lead changes” ήταν 8, ενώ η περίοδος έληξε στην απόλυτη ισορροπία μεταξύ των 2 ομάδων (45-45).

Το τρίτο δεκάλεπτο του αγώνα θα μπορούσε κάποιος να πει ότι θύμιζε πολύ στο δεύτερο δεκάλεπτο. Ο Βεζένκοφ συνέχισε να τα κάνει όλα στο παρκέ του Zalgirio Arena, ενώ το οξύμωρο της υπόθεσης είναι ότι ο Κάνααν ξεχάστηκε για πολύ ώρα στον πάγκο από τον Γιώργο Μπαρτζώκα, παίζοντας μόνο 22 λεπτά, σε ένα ματς που ήταν “καυτός”, ιδιαίτερα στην επίθεση. Οι ομάδες πήγαιναν χέρι-χέρι σε όλη την διάρκεια της περιόδου και νομίζω από όλους πέρασε από το μυαλό η σκέψη: “Αφού δεν κατάφερε ο Ολυμπιακός να ξεμακρύνει από την Ρεάλ τόση ώρα, τώρα τα πράγματα αρχίζουν και γίνονται δύσκολα, γιατί η Ρεάλ είναι Ρεάλ και αυτό αρκεί από μόνο του”. Έτσι, η περίοδος τελείωσε με το σκορ να είναι 63-59 υπέρ του Ολυμπιακού. Στην τέταρτη και τελευταία περίοδο του αγώνα πραγματικά ράγισαν καρδιές. Όχι μόνο των Ολυμπιακών και των Μαδριλένων, αλλά ολόκληρου του μπασκετικού κόσμου. Δέκα λεπτά χώριζαν τον Ολυμπιακό από την απόλυτη δικαίωση (λόγω του εκπληκτικού μπάσκετ που έπαιξε όλη την χρονιά), δέκα λεπτά χώριζαν και την Ρεάλ από την κατάκτηση της πιο “παλικαρίσιας” (αν υπάρχει αυτός ο όρος στο μπάσκετ) Ευρωλίγκας της ιστορίας της, με μεγάλες απουσίες (Γιαμπουσέλε, Ντεκ, Πουαριέ), με μεγάλη ανατροπή κόντρα στην Παρτιζάν (από 0-2 με δύο μπρέικ μέσα στο καυτό Βελιγράδι) και τέλος με 2 νίκες απέναντι στις 2 καλύτερες (για φέτος) ομάδες της Ευρώπης στο Final Four. Ο Ολυμπιακός μπήκε κάπως καλύτερα στην τελευταία περίοδο, με την διαφορά να κυμαινόταν στα 8 πρώτα λεπτά από 4 έως 7 πόντους. Ο Βεζένκοφ επιπλέον έβαλε 2 τρίποντες βόμβες και έτσι όλοι πίστευαν πως στο 78-72, 2 λεπτά πριν το τέλος της αναμέτρησης τίποτα δεν θα μπορούσε να αλλάξει. Έλα όμως που ο Ολυμπιακός λογάριαζε χωρίς τον ξενοδόχο, χωρίς τον “Τσάτσο” και τον Γιουλ, Στις πιο κρίσιμες επιθέσεις, ο Σέρχι Ροντρίγκεθ (15 πόντοι, 9 ασίστ) βγήκε μπροστά και με 5 συνεχόμενους πόντους (ένα λέι-απ και ένα αρχηγικό τρίποντο) έκανε μείωσε το σκορ σε 78-77. 20 δευτερόλεπτα πριν το τέλος της αναμέτρησης ο Ολυμπιακός σπαταλάει την επίθεσή του με χαμένο σουτ του μέτριου χθες Σλούκα (6 πόντοι) και πλέον η Ρεάλ μπορεί να πάρει τον αγώνα. Έπειτα από τάιμ άουτ του Τσους Ματέο, η Ρεάλ έχει πλέον 12 δευτερόλεπτα. Στην επαναφορά βρίσκεται ο Κοζέρ, ο οποίος δίνει την μπάλα στον Γιουλ και μετά όλα τα άλλα είναι ιστορία. Ο Σέρχιο Γιουλ με 0 πόντους εκείνη την στιγμή (0/1 σουτ) αποφασίζει να πάρει την ομάδα στις πλάτες του. Προσπαθεί να ξεμαρκαριστεί και εν τέλει δοκιμάζει ένα καμπυλωτό mid range σουτ μπροστά στο θηρίο που λέγεται Μουσταφά Φαλ, το οποίο μπαίνει. Έτσι, πλέον η Ρεάλ είναι “αγκαλιά” με το τρόπαιο. Στην τελευταία επίθεση (3,1 δευτερόλεπτα), ο Ολυμπιακός είχε 2 επιλογές: Ή ο Ουόκαπ (0 πόντοι, 6 ασίστ) να κάνει πάσα στον Βεζένκοφ ύστερα από σκριν του Κώστα Σλούκα ή να προσποιηθεί σκριν ο Σλούκας για να πάρει αυτός την επίθεση. Τελικά έγινε το δεύτερο σενάριο, το οποίο για τους φίλους του Ολυμπιακού δεν πέτυχε, μιας και το σουτ του εορτάζοντα Σλούκα πέτυχε το στεφάνι και όχι το διχτάκι. Έτσι, η Ρεάλ Μαδρίτης, στην μετά Λάσο εποχή, κατάφερε παρά τις όποιες αντιξοότητες να στεφθεί πρωταθλήτρια Ευρώπης, ύστερα από ένα ματς αντίστοιχο της ιστορίας των 2 ομάδων στο θεσμό.

ΥΓ1: Πόσα “κάκαλα” πρέπει να έχει ο Γιουλ, ο οποίος χωρίς να είναι ζεστός και έχοντας 0 πόντους, πήρε τέτοιας σημασίας σουτ?

ΥΓ2: Άντε να περιμένεις τώρα πόσους μήνες μέχρι να ξαναρχίσει η Ευρωλίγκα.

Δημήτρης Χατζ.